Galilea

Uit Christipedia
Galilea is een landstreek in het noorden van Israël en behoort thans grotendeels tot het huidige Israël en deels tot Libanon. De bewoners heten Galileeërs. Onze Heiland is daar opgegroeid en trok later rond in heel Galilea:
Mattheüs 4:23 En Hij trok in heel Galilea rond, leerde in hun synagogen, predikte het evangelie van het koninkrijk en genas elke ziekte en elke kwaal onder het volk. (TELOS)
Galilea was in het O.T. een veel kleiner district dan in het N.T., hoewel de oppervlakte is niet goed is bepaald. Het schijnt vroeger te hebben behelsd een deel van de stam Nafthali en misschien een deel van Aser. 'Kedes in Galilea,' een van de vrijsteden, was in Naftali (Joz. 20:7; 21:32; 1 Kron. 6:76).

Salomo gaf Hiram, koning van Tyrus, twintig steden in Galilea. Deze zijn niet genoemd, maar ze zouden natuurlijk in de buurt van Tyrus liggen. Toen Hiram ze ging bekijken, noemde hij ze gezamenlijk het 'land Kabul’, (Kabul = waardeloos). Nu was en is er een dorp ‘Kabul’ op de grens van Aser, wat erop lijkt te wijzen dat Aser in het land van Galilea was (1 Kon. 9:11-13).

Ongeveer 740 v.Chr. voerde Tiglat-Pileser gevankelijk weg alle inwoners van Naftali, enz. (2 Kon. 15:29). Daarna kwamen er ongetwijfeld vreemdelingen wonen, die, toen de ballingschap van Israël werd voltooid, in staat zouden zijn zich naar het zuiden te verspreidden. Vandaar de uitdrukking 'Galilea der heidenen', die pas voorkomt in Jes. 9:1, welke profetie is aangehaald Matth. 4:15.

Galilea in de 1e eeuw.

In N.T. tijden was Galilea een veel groter gebied geworden, behelzend de erfdelen van Aser, Naftali, Zebulon en Issaschar. Ten tijde van Flavius Josephus had Galilea meer dan 200 steden en dorpen, en ongeveer drie miljoen inwoners. Het werd begrensd in het zuiden door Samaria, en omvatte het gehele noordelijke deel van Palestina. Het omvatte de steden Naïn, Nazareth Cana, Tiberias, Magdala, Dalmanuta, Betsaïda, Chorazin, en Kapernaüm.

Tiberias werd in 20 n.C. gesticht door Herodes Antipas en werd de hoofdstad van Galilea-Perea.

Het is waarschijnlijk dat de Galileërs een dialect spraken, of de taal die er werd gesproken was niet zo verfijnd als die gesproken werd in Jeruzalem. Petrus werd aan zijn Galilese tongval herkend (Mt 26:69,73, Marc. 14:70). Maar de stem van dezelfde Petrus had, onder de macht van God, een krachtige uitwerking op de dag van Pinksteren, hoewel de toehoorders zeiden: "zijn niet al dezen die spreken, Galileeërs?' (Hand. 2:7). Ze waren verrast om zulke mannen te horen spreken in vreemde talen, te meer omdat er geen profeet van daar verwacht werd noch iets goeds uit de Galilese plaats Nazareth (Joh 1:46; 7:52). Toch bracht de Heer Jezus in die verachte regio zijn jeugd door: zo vroeg was Hij, een Nazarener, als een die gescheiden was van de mainstream van het volk Israël. Het voornaamste deel van Zijn bediening was onder de armen van de kudde in die streek. Aldus vervulde Hij de wil van God en het profetische woord, waarop God Zijn volk had doen hopen.

Huidige Galilea

Boven- en Beneden-Galilea (Eng. Upper Galilee, Lower Galilee).

In Midden-Galilea leefde eens een grote christelijke bevolking. De meeste christenen zijn inmiddels vertrokken[1].

Nog slechts 15% van de Galilese bevolking is Joods, en dat percentage wordt steeds kleiner, mede door het Israëlische vastgoedbeleid (anno 2022)[1].

Joden lopen gevaar als zij in een Arabisch dorp wonen[1].

Meer informatie

Toeristische trekpleisters in Galilea: "Israel, Jesus of Galilee", video van Samuel Magal, 2011. Duur ca. 10 minuten.

Bronnen

A New and Concise Bible Dictionary s.v. Galilee. George Morris, 1899. Hieruit is vertaalde tekst opgenomen in 2011.

A. van Deursen, Schoolatlas voor Bijbelse geschiedenis, Uitg. J.B. Wolters Groningen Batavia, 1940. De kaart is gemaakt door het Cartografisch instituut J.B. Wolters.

Voetnoot

  1. 1,0 1,1 1,2 Galilea - slechts 15% Joods..., op Youtube.com: Orot Joodse Televisie, 23 mei 2022. Verslag door Janiv Haivri.