Afghanistan

Afghanistan, officieel Islamitische Staat Afghanistan, is een land in Zuidwest-Azië en telt 38.055.000 inwoners (anno 2021). De hoofdstad en tevens de grootste stad is Kabul (of Kaboel), met bijna 2,7 miljoen inwoners (anno 2003). Andere belangrijke steden zijn: Kandahar, Herat, Mazar-e-Sharif en Jalalabad. Het Islamitische Afghanistan is één van de moeilijkste landen voor christenen om in te leven (anno 2021).

Ligging van Afghanistan op de aarde

Etnische groepen in Afghanistan

De gemiddelde leeftijd is 17,6 jaar, de gemiddelde levensduur is 44,6 jaar.

In het land wonen diverse, veelal in stamverband georganiseerde, volken. De grootste en overheersende bevolkingsgroep is die van de Pathanen (of Pasjtoes), die ca. 43% van de bevolking uitmaken en overwegend in het zuiden wonen. De Tadzjieken rond de stad Herat in het noordoosten maken ca. 28% van de bevolking uit. Ze spreken Perzisch.  Verder wonen in het land Hazara's, een sjiietische bevolkingsgroep van Mongoolse afkomst, in het centrale bergland (8%). In het noorden wonen Oezbeken (9%) en Toerkmenen (3%). Tot de kleinere bevolkingsgroepen behoren o.a. de Noeristani, de Kirgiezen, de Kazachen en de Perzische Baluchi's.

De officiële talen zijn Pasjtoe (Afghaans) en Perzisch (Farsi, in Afghanistan ook Dari genoemd). Er is ook een Turkse talengroep.

De 'Islamitische Staat Afghanistan' kent officieel vrijheid van de uitoefening van godsdienst, zoals vastgelegd in de constitutie van 2004.  De grondwet laat rechters ruimte om de islamitische wetgeving, de sjaria, toe te passen, bij bijvoorbeeld bekeringszaken. De bekering van een moslim tot Jezus Christus wordt beschouwd als afvalligheid, die met de dood bestraft kan worden. Conservatieve parlementsleden stellen onomwonden dat Afghanen die zich tot het christendom bekeren de doodstraf verdienen.

Van 1996 tot 2001 regeerden de Taliban. Ze vestigden een ultraconservatieve islamitische staat. Ze boden onderdak aan Osama Bin Laden en zijn terreurnetwerk al-Qaeda. Na een buitenlandse invasie in 2001 werden de Taliban verdreven. Sindsdien voeren ze een guerrillaoorlog tegen de nieuwe machthebbers in Afghanistan en de buitenlandse militairen in het land. Ze gebruiken daarbij onder meer bermbommen en zelfmoordaanslagen. Het volgende nieuwsbericht gewaagt daarvan:

"De Zuid-Afghaanse stad Kandahar is getroffen door een reeks terreuraanslagen. Er waren zeker tien explosies, waaronder zes zelfmoordacties. Twee mensen kwamen om het leven toen ze tussen schietende terroristen en bewakers terechtkwamen. Bijna dertig mensen raakten gewond. Een van de doelen was het kantoor van de gouverneur van de provincie Kandahar. Na een explosie brak daar een vuurgevecht uit tussen bewakers en belagers. De gouverneur is volgens zijn woordvoerder ongedeerd gebleven. Ook politieagenten en een kantoor van de Afghaanse inlichtingendienst zouden zijn aangevallen. De verantwoordelijkheid voor de explosies is opgeeist door de radicaalislamitische Talibanbeweging. De aanslagen maken deel uit van het offensief dat de rebellen elk jaar starten bij het begin van de lente,  aldus een zegsman." (Radio Nederland Wereldomroep, nieuwsbericht van 7 mei 2011.)

De belangrijkste thema's (zorgen van de bevolking) van de verkiezingen in 2009 waren veiligheid/vrede en economie/werkgelegenheid.

Godsdienst

Islam

Van de bevolking is 98% moslim. De Islam is de staatsgodsdienst en een verenigende factor. Van de moslims zijn 80% soennieten, de overigen sjiieten. De Afghanen, Tadzjieken, Turkmenen en Oezbeken zijn overwegend soennieten, de Hazara's en Iraniërs sjiieten. Er mag geen wet worden aangenomen die in strijd is met de Islam. Op afvalligheid van de Islam staat de doodstraf.

Christenen

De christenen vormen, met naar schatting duizenden, een zeer kleine minderheid. Ze lijden verdrukking. Afghanistan staat tweede op de Ranglijst Christenvervolging 2021 van Open Doors. De samenleving is ronduit anti-christelijk. In 2003 schreven ondergrondse christenen uit Zuid-Afghanistan een brief aan de toenmalige Amerikaanse president Bush. Daarin schrijven ze hoe christenen vervolgd worden. “Zij worden verdrukt en gedood. Ze worden door alle mensen als paria’s beschouwd, omdat ze in de minderheid zijn. Als deze mensen willen getuigen van de levende God worden ze opgehangen en vermoord. Of het leven wordt hen zo moeilijk gemaakt dat hun kinderen van honger en ziekten zullen sterven.” 

Christenen wier geloof ontdekt wordt, lopen het risico uit hun huis te worden gezet, te worden ontslagen op hun werk, of zelfs te worden mishandeld of vermoord door hun eigen familie, dorpsgenoten of de Taliban.

Volgens de Afghaanse grondwet zijn aanhangers van een andere godsdienst dan de islam vrij om hun godsdienstoefening te houden. Tegelijkertijd geldt in Afghanistan de islamitische shariawetgeving. In 2002 zei de Afghaanse minister van Justitie: „Geen moslim is het toegestaan zich tot een andere religie te bekeren.” Een rechter van het Afghaanse hooggerechtshof legde in 2003 zijn manier van omgaan met christenen onder de nieuwe islamitische wet als volgt uit: „Als eerste moet een man beleefd worden verzocht de islam te accepteren. Vervolgens, als hij zich niet bekeert, moet hij de islam gehoorzamen. De derde stap, als hij weigert, is hem onthoofden.”

Joden

Al 2500 jaar zijn er Joden in Afghanistan. De Joden kwamen in dit gebied na de Babylonische ballingschap en de Perzische verovering in het millennium vóór Christus. Volgens een andere mening arriveerden de eerste Joden in de 7e eeuw n.Chr.

In de 19e eeuw na Chr. arriveerden Joden uit Iran en in de 20e eeuw uit Centraal-Azie, waardoor hun aantal groeide tot ongeveer 40.000. Daarna nam hun aantal af. In 1948 waren ongeveer 5.000 overgebleven. En nadat de Joden was toegestaan naar Israel te emigreren, gingen de meeste van hen om economische redenen naar Israel of India. In 1969 waren er zo'n 300 Joden in Afghanistan overgebleven. De meesten van hen trokken weg, nadat de Russen in 1979 het land waren binnengevallen. De meeste emigranten gingen naar Israël en de Verenigde Staten. Tien Joden bleven in Afghanistan, bijna allen in Kaboel. Afghaanse Joodse gemeenschappen zijn er meest in Israël en de Verenigde Staten. Thans is er slechts één synagoge in Afghanistan (in 2005, 2020) en bedraagt het aantal Joden ... één (2005, 2020).

Bestuur

Stammen hebben in Afghanistan van oudsher veel macht. De nationale regering heeft geen solide machtsbasis.

De president is zowel hoofd van de staat als van de regering. Hij wordt gekozen voor een periode van vijf jaar, daarna kan een tweede termijn van vijf jaar volgen.

De wetgevende macht berust bij de Nationale Vergadering, die bestaat uit een Huis van het Volk (lager huis) en een Huis van Oudsten (hoger huis). Het Huis van het Volk telt 249 leden, die direct worden gekozen voor een termijn van vijf jaar. Het Huis van Oudsten telt 102 leden; eenderde wordt voor een termijn van vier jaar gekozen door provinciale raden; eenderde wordt voor een termijn van drie jaar gekozen door districtsraden; eenderde, waarvan de helft vrouwen moeten zijn, wordt door de president gekozen voor een termijn van vijf jaar. Er mag geen wet worden aangenomen die in strijd is met de Islam.

Economie

De werkeloosheid bedroeg 40% in 2005. De economie is voornamelijk gebaseerd op de landbouw, dat de belangrijkste bezigheid is, hoewel slechts 10% van het land gecultiveerd is. Aan de opiumteelt wordt het meest verdiend. De opium wordt verhandeld in de internationale illegale drugshandel. Afghanistan is 's werelds grootste producent van opium.

De voornaamste handelspartners zijn Pakistan, de Verenigde Staten en India.

Geschiedenis

In het verleden heeft het grondgebied van Afghanistan te maken gehad met invasies van Perzen, Grieken, Arabieren, Turken en Mongolen. In de zesde eeuw voor Chr. was het een onderdeel van het Perzische rijk. In de vierde eeuw voor Chr. werd het gebied veroverd door de Griek Alexander de Grote. In de 9e eeuw na Chr werd er de Islam gevestigd In de 18e eeuw na Chr. verenigden de stammen zich onder één leider. In de 19e eeuw voeren de Britten verscheidene oorlogen in het gebied.

In 1919 komt een volledig onafhankelijke staat tot stand, vrij van de Britse controle over de Afghaanse buitenlandse politiek. Vanaf de jaren '30 had het land een stabiele monarchie. In 1933 wordt Mohammed Zahir Shah koning. Hij stond welwillend tegenover Joden en beschermde hen. De Joden genieten een zekere vrijheid van godsdienst.

In 1973 wordt de monarchie omvergeworpen en een republiek uitgeroepen. In 1978 doen de communisten een bloedige staatsgreep. Marxistische hervormingen verwekken echter opstand op het platteland. In 1979 vallen de Russen vielen het land in. In de strijd tegen het communistische bewind en de Russen krijgen Afghaanse guerillastrijders de overhand. De verzetsstrijders worden vooral gesteund uit Pakistan en Iran en zijn uitgerust met o.a. Amerikaanse wapens. In 1989 trekken de Russen zich terug.

Begin jaren '90 wordt Afghanistan verscheurd door een burgeroorlog tussen verschillende groepen moedjahedien (islamistische strijders). In 1991 spreken de VS en de Sowjet-Unie af alle wapenleveranties aan de partijen in Afghanistan te staken. In 1992 werpen rebellerende groepen het communistische bewind omver en vestigen een Islamitische republiek. De verschillende krijgsheren voerden strijd. Centraal gezag ontbrak. Er was sociale chaos, politieke willekeur en banditisme. In deze omstandigheden kwam een nieuwe beweging op: de Pathaanse militie van de fundamentalistische Taliban (lett. 'studenten'), in naam religieuze studenten, maar veelal eenvoudige dorpsjongens.

In 1994 maakt de Taliban zich meester van een groot deel van het land. Ze nemen vanaf 1994 de macht over, behalve in het noorden. 

In 1995 en 1996 boeken de Talibanmilities opmerkelijke terreinwinst.

In 1996 veroveren de Taliban Kaboel en voeren een streng-Islamitisch regiem in. Het centrale gezag en de orde worden hersteld, zij het ten koste van sociale en politieke rechten en vrijheden. Vooral religieuze minderheden (sjiieten) en vrouwen worden onderdrukt.

In 1997-1998 beheersen de Taliban ongeveer tweederde van het land. Door moord op Sjiieten en Iraanse journalisten en diplomaten ontstaat bijna een oorlog met Iran.

In 2000 kondigt de Veiligheidsraad onder aanvoering van Rusland en de Verenigde Staten nieuwe sancties aan, waaronder een eenzijdig wapenembargo, om de Taliban te dwingen al-Queda leider Bin Laden uit te wijzen, wat de Taliban weigert.

In 2001 vaardigen de Taliban een edict uit waarin geloofsafval wordt veroordeeld. Ze dreigen de doodstraf te zullen toepassen op iedere moslim die zich tot een ander geloof bekeert. Ook iedere niet-moslim die wordt betrapt op het winnen van bekeerlingen, zal worden gedood. In dat jaar kondigt de Taliban aan dat alle standbeelden in Afghanistan vernietigd zullen worden, omdat de Islam verbied levende wezens af te beelden.

Na de aanslagen op 11 september 2001 in de Verenigde Staten weigeren de Taliban om de van de aanslagen verdachte Osama bin Laden en leden van zijn al-Qaeda organisatie uit te leveren. Hierdoor ontstaat een militair conflict met de VS, die, gesteund door Groot-Brittannie en de Afghaanse Noordelijke Alliantie, de strijd aanbinden met de Taliban. Op 7 okt. 2011 beginnen de NAVO-acties tegen het Taliban-regime. Het doel van deze operatie 'Enduring Freedom' is het opsporen van Osama bin Laden en de verdrijving van de Taliban. De Taliban-regering wordt omvergeworpen en een overgangsregering ingesteld. Osama bin Laden ontkomt. 

2004: Een nieuwe regering wordt gekozen en er komt een nieuwe grondwet tot stand.

2007: Het aantal teruggekeerde vluchtelingen loopt op tot vier miljoen. De NAVO helpt met circa 36.000 manschappen de Afghaanse overheid met de aanpak van de Taliban. Het is de grootste operatie uit de NAVO–geschiedenis tot nog toe.

In 2007 ontvoeren de Taliban 23 Zuid-Koreanen, die een reis maakten naar Afghanistan om christelijke hulpverleningsprojecten te bezoeken. De Taliban vermoorden twee leden en lieten twee anderen vrij. Om de 19 overigen te redden en vrij te krijgen sluit de Zuid-Koreaanse regering een akkoord met de Taliban. Overeenkomstig dit akkoord beloven Zuid-Koreaanse zendingsorganisaties zich terug te trekken uit Afghanistan.

Vanaf 2007 tot 2011 stijgt jaarlijks het dodental onder Afghaanse burgers. 

2011: Het geweld in Afghanistan kost een recordaantal burgers het leven. Er komen 3021 burgers om, ruim 200 meer dan in 2010. Meer dan driekwart van de slachtoffers komt om het leven door geweld van de Taliban. Vooral het aantal doden door zelfmoordaanslagen neemt sterk toe, waardoor 450 Afghaanse burgers omkomen, 80 procent meer dan in 2010.

2014. Op 29 november 2014 komen door een terreuraanslag om het leven in hun woning te Kaboel de Zuidafrikaanse zendeling Werner Groenewald en zijn beide kinderen. (Zie Hannelie Groenewald).

2021. In aug. nemen de Taliban, na het vertrek van de Amerikaanse en andere Westerse troepen, spoedig de macht over.

Vluchtelingen

In Nederland leven ongeveer honderd Afghaanse christenen (2007). Vaak gaat het om bekeerde moslims, die hun leven door hun bekering niet meer veilig zouden zijn in Afghanistan. In 2007 beloofde het nieuwe Nederlandse kabinet dat Afghaanse asielzoekers die zich hebben bekeerd tot het christendom, en bij terugkeer ook maar de minste problemen verwachten, een verblijfsvergunning te geven.

Toekomst

Volgens een mening zal Afghanistan deel uitmaken van de coalitie die onder leiding van Gog Israël zal binnenvallen. De mening is gegrond op de onderstelling dat Magog verwijst naar de Scythen en dat de Indo-Scythen hiertoe behoren en dat Afghanistan in het gebied van de Indo-Scythen ligt. Daartegenover staat de mening dat Afghanistan niet in de Bijbelse profetieën gevonden.

Meer informatie

Over Afghanistan:

• http://www.afghan-web.com/
• The Afghanistan Analysts Netwerk (AAN): AAN-afghanistan.com/

Kaarten met Afghanistan: Atlas of Afghanistan op Wikimedia.org

Over de geschiedenis van de Joden in Afghanistan: artikel History of the Jews in Afghanistan op Wikipedia.

Bronnen

• Brittannica Concise Encyclopedia
• Columbia Encyclopedia
• Microsoft Encarta Winkler Prins Encyclopedie 2007
• Open Doors ( www.OpenDoors.nl )
• Zie verder onder Voetnoten